Γαλαξίας

Οι εκδόσεις «Γαλαξίας» σημείωσαν την παρουσία τους για πρώτη φορά στα τέλη του 1960. Η έμπνευση της Ελένης Βλάχου τέθηκε σε καθορισμένο πλαίσιο με τη συνεργασία του Αντώνη Βουσβούνη κι έτσι άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους τα μικρά πολύχρωμα βιβλία τσέπης με το μαλακό εξώφυλλο. «Tο Mηδέν και το Απειρον» του Kέσλερ, «H Πάπισσα Iωάννα» του Pοΐδη, «O ζωγράφος Pενουάρ», η «Eλληνική Γραμμή» του Περικλή Γιαννόπουλου, το «Nτουέτο του Θανάτου» της Αγκαθα Kρίστι και «H Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη, συμπληρώνουν τον κατάλογο των πρώτων έξι βιβλίων του «Γαλαξία». Ένα σπάνιο κλίμα εμπιστοσύνης συντρόφεψε τον εκδοτικό οίκο από την πρώτη στιγμή, ώστε το 1964 οι πωλήσεις να φθάνουν τις 400.000 αντίτυπα. Το μικρό μέγεθος και το μαλακό εξώφυλλο αποτελούσαν ήδη μια καινοτομία την εποχή εκείνη. Σε αυτήν ήρθε να προστεθεί ο αυτόματος πωλητής βιβλίων, ενώ ο παροξυσμός έφθανε μέχρι την διαφήμιση ειδικού τύπου βιβλιοθηκών για τις εκδόσεις του «Γαλαξία»!

Έως την συγχώνευση του «Γαλαξία» με τον «Ερμεία» στις αρχές του 1973, ο οίκος αριθμούσε 202 τίτλους. Οι βασικές σειρές, σε καθεμιά από τις οποίες αντιστοιχούσε ένα χρώμα και ένα γράμμα ήταν έξι: η γαλάζια της παλαιότερης νεοελληνικής πεζογραφίας, η κόκκινη της ξένης λογοτεχνίας, η πράσινη του δοκιμίου, η φούξια της νεοελληνικής ποίησης και του θεάτρου, η κίτρινη των αστυνομικών μυθιστορημάτων, η γκρίζα των ιστορικών μονογραφιών. Στη συνέχεια προστέθηκαν κι άλλες: η καφέ των αρχαίων, η μπορντό/πολύχρωμη των «βιβλίων για όλους», η σκούρα μπλε των παλαιών και μεσαιωνικών κειμένων.