Ακρίτας Τάκης

Ο Ανέστης Φ. Ευμορφόπουλος (Τάκης Ακρίτας) γεννήθηκε το 1908 στη Μάδυτο του Νομού Καλλιπόλεως Ανατολικής Θράκης. Το Νοέμβριο του 1922, σε ηλικία 14 ετών ήρθε πρόσφυγας στην Ελλάδα με τους γονείς του. Ο Ανέστης Φ. Ευμορφοπούλος (Τάκης Ακρίτας) μετά τις γυμνασιακές του σπουδές πήρε το δίπλωμα εκπαιδευτικού και με την ιδιότητα αυτή υπηρέτησε, στη Θράκη και αργότερα στην Αθήνα.  Ήταν πτυχιούχος της Νομικής Σχολής, της Ανωτάτης Σχολής Πολιτικών Επιστημών και του Γαλλικού Ινστιτούτου των Αθηνών. Ασχολήθηκε κυρίως με την πεζογραφία, το διήγημα, τις μελέτες, τις ταξιδιωτικές εντυπώσεις και διάφορα χρονικά από τον τελευταίο πόλεμο της Ελλάδος με τις δυνάμεις του Άξονα. Στα Ελληνικά Γράμματα εμφανίστηκε το 1925 με διάφορα διηγήματα και άλλες εργασίες, που δημοσιεύτηκαν στον ημερήσιο τύπο και σε διάφορα περιοδικά. Για την πολεμική του δράση, τιμήθηκε με ένδεκα παράσημα, μεταξύ των οποίων το χρυσό αριστείο ανδρείας και ακόμη δύο χρυσούς σταυρούς και το χρυσό μετάλλιο του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Πέθανε το 1985 στην Αθήνα. Ενδεικτικά μερικά εκ των έργων του είναι: Η Κύπρος (Το Γαλάζιο Νησί), Αθήνα, 1962. Ο Κόσμος της Σιωπής (Τα Μοναστήρια), Αθήνα, 1959. Πόλεμος και Άνθρωποι (Τρίπρακτο Κοινωνικό - Πολεμικό Δράμα)