Η παιδαγωγός και συγγραφέας Μαρία Αμαριώτου γεννήθηκε στο Καστέλλι Φουρνής Κρήτης (1898). Σπούδασε στο Διδασκαλείο Θηλεών Ηρακλείου και στη συνέχεια εργάστηκε στη Δημοτική Εκπαίδευση στην οποία υπηρέτησε μέχει το 1922. Την ίδια χρονιά πήγε στη Γερμανία και παρακολούθησε μαθήματα παιδαγωγικής στην Ιένα και το Μόναχο. Το 1926 ανακηρύχτηκε διδάκτορας της Φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Μονάχου. Στο διάστημα 1930-1933 διορίστηκε Εκπαιδευτικός Σύμβουλος στο Υπουργείο Παιδείας με την ιδιότητα του εκπαιδευτικού συμβούλου. Παράλληλα ασχολήθηκε και με το γράψιμο παιδικών, κυρίως, βιβλίων και το 1934 κυκλοφόρησε το πρώτο της έργο «Γράψιμο και αγωγή». Ακολούθησαν τα βιβλία «Ιωάννης Κοκκώνης, ο πρώτος παιδαγωγός», Αθ. 1937. «Ιστορίες της μανούλας μου» (με παιδικά παραμύθια), Αθ. 1948. Μετάφρασε επίσης και βιβλία ξένης λογοτεχνίας, όπως το μυθιστόρημα του Κέλλερμαν «Γιέστερ και Λη» (μυθιστόρημα) και Γουαρντίνι «Το νόημα της μελαγχολίας», Αθ. 1956.
