ΑΣΤΕΡΕΣ, ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗΝ - ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΝ

Εις το παρόν τεύχος «Αστέρες» κατεβλήθη προσπάθεια όπως περιληφθούν, όσο το δυνατόν περισσότερα θέματα γενικού ενδιαφέροντος. Η ανά χείρας Γ' έκδοσις του τεύχους τούτου είναι πλήρως αναθεωρημένη. Εις αυτήν εγένοντο ωρισμέναι μεταβολαί εις την διάταξιν της ύλης, προσετέθησαν νέα στοιχεία εκ των προσφάτων ανακαλύψεων, έγινεν αντικατάστασις ή πρόσθεσις νέων σχημάτων. Ούτως αύτη παρουσιάζεται περισσότερον αρτία.

Εις την έκδοσιν αυτήν -Ε'- έγιναν ωρισμέναι διορθώσεις και, όπου ήτο δυνατόν, συμπληρώσεις.

(Από τους προλόγους των Γ' και Ε' εκδόσεων)

Μεταβλητοί αστέρες καλούνται οι αστέρες των οποίων η λαμπρότης παρουσιάζει μεταβολάς. Ο Ίππαρχος πρώτος (134 π.Χ.) εσημείωσε την αιφνίδιαν μεταβολήν λαμπρότητος ενός καινοφανούς και εκ της αφορμής αυτής συνέταξε τον πρώτον κατάλογον των απλανών. Πιθανώς οι Άραβες παρετήρησαν τον β. Περσέως, ο οποίος μετέβαλε λαμπρότητα και τον ονόμασαν Αλγκόλ (Δαίμονα). Εις την Δύσιν, πρώτος ο Fabricius (1596) διεπίστωσε την περιοδικότητα των κυμάνσεων της λαμπρότητος του Κήτους, ο οποίος δια το παράδοξον του φαινομένου ονομάσθη θαυμάσιος (Mira ή Mirabilis) [...]

(Από το Κεφάλαιο 6 - Μεταβλητοί Αστέρες)