ΕΝΑΣ ΡΩΣΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ: Ο ΦΙΛΕΛΛΗΝΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΡΑΪΚΟ

Προς τα τέλη του 1826 ο αξιωματικός Νικόλαος Αλεξέγιεβιτς Ράικο (1794-1854) φεύγει από την πατρίδα του· σε λίγο θα βρεθεί κοντά στους ελεύθερους Έλληνες. Πρόκειται, αν όχι για τον μοναδικό, οπωσδήποτε για τον γνωστότερο Ρώσο φιλέλληνα. Ο ίδιος θα γράψει ότι πήγε στην επαναστατημένη χώρα κυρίως γιατί έβλεπε με θλίψη ότι μεταξύ των φιλελλήνων αγωνιστών κανείς δεν ήταν Ρώσος, αντιπρόσωπος εκείνου του έθνους το οποίο, για λόγους θρησκευτικούς και ιστορικούς, έπρεπε να ενδιαφέρεται περισσότερο για τον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων. Τουλάχιστον ο ισχυρισμός αυτός αποτέλεσε το βασικότερο επιχείρημα του Ράικο όταν προσπαθούσε, το 1831, να δικαιολογήσει στις τσαρικές αρχές την απόφασή του να υπηρετήσει, χωρίς την άδειά τους, την Ελληνική Κυβέρνηση. Θα χρειασθούν, ωστόσο, η μεσολάβηση και οι διαβεβαιώσεις του Ι. Καποδίστρια και άλλων, για να πάψει ο Ράικο να θεωρείται επικίνδυνος επαναστάτης. Στη ρωσική κοινωνία όπως και αλλού, η εξέγερση των Ελλήνων είχε ποικίλες σημάνσεις [...]

(Απόσπασμα από το βιβλίο)