ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΕΠΟΧΗ, ΑΝΟΙΞΗ 1978 - ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΝΙΚΟ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ

Στις 4 του Νοέμβρη του 1957, έφεραν το σκήνωμά του στο Ηράκλειο και το απόθεσαν στο ναό του Αγίου Μηνά, του «καπετάνιου και προστάτη του Μεγάλου Κάστρου», όπως τ' άρεσε να τον ονομάζει. Την ίδια εκείνη μέρα μίλησα από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό των Χανίων, και ανάμεσα στ' άλλα είπα: «Τώρα που έκλεισε τελειωτικά ο τεράστιος κύκλος της πολυτάραχης ζωής του, τώρα που γυρίζει για πάντα στις προγονικές ρίζες και γίνεται ρίζα προγονική κι' αυτός, από τις πιο ρωμαλέες της γης μας, τώρα τον συνοδεύουν μυριάδες ανήσυχες και ταλαιπωρημένες καρδιές, απ' όλες τις γωνιές της γης, απ' όλες τις ράτσες, που πήραν τους πιο μακρινούς και τους πιο ανόμοιους δρόμους, για να' ρθουν και να τον συναπαντήσουν, να τον αποχαιρετήσουν σε τούτο δω το σταυροδρόμι, όπως τέτοιο γίνεται ακόμη μιά φορά σήμερα, χαρη σ' αυτόν, η Κρήτη».

(Από το άρθρο του Κώστα Λασιθιωτάκη)