ΤΟ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΖΗΤΗΜΑ

Το πρό τινος χρόνου περιαδόμενον ζήτημα περί βελτιώσεως και καθ' αρμονίαν αναπτύξεως της Εκκλησιαστικής μουσικής, κατέστη σήμερον τοσούτον σπουδαίον, ώστε διήγειρε την κρίσιν ου μόνον πολλών των εντός και εκτός της Ελλάδος λογίων ανδρών, αλλά και της Ελληνικής Κυβερνήσεως. Η κατ' επιτυχίαν λύσις του ζητήματος τούτου, καίπερ σπουδαία και επωφελής, λίαν δυσχερής όμως καθίσταται εφ' όσον συγχέεται ποικιλοτρόποις ιδέαις υπό των δύο διαφωνούντων περί τούτου μερών των ομοδόξων Ελλήνων. Τας διαφόρους εκατέρων γνώμας ιδόντες, και μετά προσοχής τας περιπλοκάς και παρεξηγήσεις, εις ας το ζήτημα ενέπεσεν, εξετάσαντες, συνελάβομεν την ιδέαν ίνα και ημείς την περί τούτου ταπεινήν ημών γνώμην διά του τύπου ενέγκωμεν εις το στάδιον των σκέψεων της αρμοδίου Αρχής, προσπαθήσαντες όπως παραστήσωμεν το ζήτημα τούτο υπό την καθαράν και φυσικήν αυτού έννοιαν ωδέ πως. Το περί της μουσικής της Ελληνικής Εκκλησίας ζήτημα στρέφεται κυρίως περί τα εξής· εάν δηλ. η νυν εν χρήσει μουσική της ημετέρας Ελληνικής Εκκλησίας πρέπη, ένεκα ακαταμάχητων λόγων, να διατηρηθή ες αεί και καθ' άπαντα τον αιώνα καθ' ο είδος και τρόπον σήμερον ψάλλεται, μονότονος δηλαδή και συναδομένη δι' απλών ισοκρατημάτων, η δύναται, άνευ προσκρούσεως των καθεστώτων, να βελτιωθή ερρυθμότερον υπό τους επιστημονικούς κανόνας της αρμονίας [...]

(Απόσπασμα από το βιβλίο)