ΠΗΓΗ ΘΕΙΩΝ ΘΗΣΑΥΡΙΣΜΑΤΩΝ ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ, ΤΕΥΧΟΣ 1

Ευλόγως και δικαίως ωνομάσαμεν την παρούσαν βίβλον «Πηγήν των θείων θησαυρισμάτων» επειδή καθώς η ψυχή η διά των αγαθών έργων και εναρέτων πράξεων καθαρθείσα αξιούται της χάριτος του Αγίου Πνεύματος αι υπ' αυτού φωτιζομένη και πδηγετουμένη καθίσταται πηγή θείων θησαυρισμάτων και αποκτά τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος κατά τον Μεγαλοφωνότατον Ησαΐαν, «πνεύμα σοφίας, πνεύμα συνέσεως, πνεύμα βουλής και ισχύος, πνεύμα γνώσεως και ευσεβείας, πνεύμα φόβου Θεού» (Ησαϊου ΙΑ' .2) και κατά τον θεσπέσιον Παύλον «ο δε καρπός του πνεύματος εστίν αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια» (Γαλ. Ε' 22) και κατά τον Θεολόγον Γρηγόριον, «ου φόβος εντολών τήρησις, σαρκός κάθαρσις, ουδέ κάθαρσις έλαμψις, έλαμψις δε πόθου πλήρωσις (Λογ. εις τα Φώτα). Τοιουτοτρόπως και η παρούσα βίβλος εις εκείνους οίτινες την αποκτήσουν και μετά προσοχής αυτήν αναγινώσκουν και τα αναγινωσκόμενα ποιώσι θέλει είσθε «Πηγή Θείων Θησαυρισμάτων». Δι' αυτής της βίβλου θα διδαχθώσιν οι αναγνώσται πόσα μεν αγαθά προξενούσιν αι αρεταί, εξ εναντίας δε πόσα κακά αι εναντίαι κακίαι[...]

(Από τον πρόλογο του βιβλίου)