Η Αλεξανδρινή λογοτέχνης, Πηνελόπη Δέλτα (1874 - 1941), υπήρξε η σημαντικότερη εκπρόσωπος της νεοελληνικής παιδικής λογοτεχνίας, και κόρη του εθνικού ευεργέτη Εμμανουήλ Μπενάκη και σύζυγος του Στέφανου Δ. Κατά την επισιτιστική και ανθρωπιστική κρίση που δημιουργήθηκε εις βάρος των Ελλήνων της Ανατολικής Μακεδονίας κατά την διάρκεια της Β΄ Βουλγαρικής κατοχής ελληνικών εδαφών (1916-1918) και διαπιστώθηκε σε όλο το εύρος της μετά την απελευθέρωση των περιοχών, πολύτιμη υπήρξε η συνδρομή του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού με επικεφαλής την Πηνελόπη Δέλτα και την Έλλη Αδοσίδου, για την οργάνωση συσσιτίων, πρόχειρων νοσοκομείων και διανομή ιατροφαρμακευτικού εξοπλισμού. Ακόμη, καθοριστική ήταν η συμβολή της Πηνελόπης Δέλτα στην ενεργοποίηση του κρατικού μηχανισμού καθώς και στον σχεδιασμό, την οργάνωση και την εκτέλεση του δύσκολου έργου της παλιννόστησης των χιλιάδων Ελλήνων Ανατολικομακεδόνων ομήρων που βρίσκονταν σε βουλγαρικά στρατόπεδα συγκέντρωσης εκτελώντας καταναγκαστικά έργα στο εσωτερικό της Βουλγαρίας την περίοδο 1917-1918. Το 1922 αναλαμβάνει δράση, με την συμβολή της οικογένειάς της, για την ανακούφιση των αναγκών και την αποκατάσταση των προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής. Μάλιστα, στο κτήμα του πατέρα της, στην Κηφισιά, αλλά και στο σπίτι τους φιλοξενήθηκαν δεκάδες οικογένειες Μικρασιατών προσφύγων, στους οποίους παρείχαν και συσσίτιο. Πρωτοεμφανίστηκε με ποιήματά της, πολύ νεαρή ακόμη, στο αλεξανδρινό προσκοπικό περιοδικό «Έσο έτοιμος» και, μετά το γάμο της και την εγκατάστασή της στην Αθήνα, άρχισε να γράφει παιδικά παιδικά μυθιστορήματα, όπως: «Η καρδιά της βασιλοπούλας», «Παραμύθι, χωρίς όνομα», «Τα Μυστικά του Βάλτου», «Η Ζωή του Χριστού», «Στον καιρό του Βουλγαροκτόνου», «Τρελαντώνης», «Μάγκας». Έγραψε, επίσης, το ανέκδοτο αυτοβιογραφικό της μυθιστόρημα, «Ρωμιοπούλες», όπου συγκέντρωσε μαρτυρίες για την εκστρατεία στην Ουκρανία. Το 2014 εκδόθηκε από τις εκδόσεις «Ερμής», το οποίο παρέμενε ανέκδοτο επί 75 χρόνια. Κυκλοφόρησε με επιμέλεια του δισέγγονού της Αλέκου Π. Ζάννα. Μετά τον θάνατό της, με επιμέλεια του Ξ. Λευκοπαρίδη, εκδόθηκε η αλληλογραφία της και, τελευταία, με επιμέλεια του Π. Ζάννα, μέρος του αρχείου της, με επίκεντρο τον Ε. Βενιζέλο, του οποίου υπήρξε μία από τις στενότερες φίλες.
Η συμβολή της Δέλτα στο ανέβασμα της πολιτικής ζωής της χώρας, χάρη σ' ό,τι ωραίο πρόσφερε κυρίως στο ελληνόπουλο, υπήρξε τεράστια. Άρρωστη, σε αναπηρική καρέκλα, δεν άντεξε στον καημό από την εισβολή των Γερμανών και αυτοκτόνησε την ημέρα της εισόδου τους στην Αθήνα. Στον τάφο της, στον κήπο του σπιτιού της, χαράχτηκε η λέξη ΣIΩΠH. Το 2012 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Τετράγωνο» η βιογραφία της, από τη Μίτση Πικραμένου, με τίτλο «Η κυρία με τα μαύρα».
