Teubner Lipsiae (Εκδόσεις Λειψίας)

Ανατρέχοντας στην ιστορία των αρχαίων ελληνικών κλασσικών κειμένων, καταλήγουμε σε μια πλειάδα χειρογράφων, τα οποία μεταφέρουν μεν τον πλούτο των τιτάνων του αρχαίου ελληνικού πνεύματος, αλλά δυστυχώς μας οδηγούν πολλές φορές σε παραφράσεις και παραφθορές. Για παράδειγμα, οι αντιγραφείς των χειρογράφων, πολλές φορές έκαναν λάθος κατά την διαδικασία μεταφοράς των κειμένων ή έγραφαν δικά τους σχόλια και συμπεράσματα, τα οποία δεν ξεχωρίζουν από το κείμενο. Επιπροσθέτως οι κώδικες και τα χειρόγραφα από τις αλλεπάλληλες μεταφορές, καταστροφές και την επίδραση του χρόνου πάνω τους, καταστράφηκαν μερικών ή εν πολλοίς. Κατά συνέπεια ήταν αδύνατη η ερμηνεία των κειμένων, χωρίς την βοήθεια που ήρθε να δώσει ο επιστημονικός κλάδος της φιλολογίας και ειδικότερα η εξειδίκευση της κριτικής κειμένων. Από τις αρχές του 19ου αιώνα και μετά, ξεκίνησαν οι λεγόμενες στερεότυπες εκδόσεις των κλασικών κειμένων της αρχαιότητας. Η εκκίνηση έγινε από την Γερμανία, με τις εκδόσεις Teubner της Λειψίας, με γενικό τίτλο Bibliotheca Scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana. Πρόκειται για το όργανο που χρησιμοποιήθηκε από ολόκληρη την ευρωπαϊκή φιλολογική επιστήμη, με την καθοδήγηση κορυφαίων φιλολόγων και την παράθεση πολύτιμων σχολίων πάνω στο κείμενο, το λεγόμενο κριτικό υπόμνημα. Περιέχουν μόνο το αρχαίο κείμενο και σχόλια στην λατινική.