Γεννήθηκε στο Γερακάρι Ιωαννίνων το 1939. Η βασική πανεπιστημιακή μόρφωσή του είναι τριπλή: Θεολογία - Βυζαντινή Φιλολογία - Μουσικολογία. Είναι γνωστός ερευνητής και συγγραφεύς μουσικολόγος διεθνώς και είναι Καθηγητής της Βυζαντινής Μουσικολογίας και Ψαλτικής Τέχνης στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι Διευθυντής του Ιδρύματος Βυζαντινής Μουσικολογίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Κεντρικός άξονας του επιστημονικού του έργου, αλλά και μνημειώδης προβολή του ελληνικού μουσικού πολιτισμού και μαζί θεμελιακή προσφορά στην διεθνή μουσικολογία είναι ο επτάτομος Κατάλογος "Τα Χειρόγραφα Βυζαντινής Μουσικής – Άγιον Όρος. Το έργο αυτό βραβεύτηκε απ' την Ακαδημία Αθηνών, τα Χριστούγεννα του 1976. Απ’ το ευρύτατο επιστημονικό έργο ξεχωρίζουν οι διατριβές: Η Δεκαπεντασύλλαβος Υμνογραφία εν τη Βυζαντινή Μελοποιΐα", [επί διδακτορία, Αθήνα 1976], "Οι Αναγραμματισμοί και τα Μαθήματα της Βυζαντινής Μελοποιίας" [επί υφηγεσία, Αθήνα 1978] και "Η Εξήγησις της Παλαιάς Βυζαντινής Σημειογραφίας" [Αθήνα 1977, και τέσσερις επανεκδόσεις].
