Ο ποιητής και κριτικός Μάρκος Αυγέρης γεννήθηκε στο χωριό Καρίτσα της Ηπείρου το 1883. Το πραγματικό του όνομα ήταν Γεώργιος Ν. Παπαδόπουλος. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από όπου και αποφοίτησε το 1907. Εργάστηκε από το 1912 - 1922 ως ιατρός σε ιδιωτικές κλινικές ενώ παράλληλα υπηρέτησε ως έφεδρος γιατρός στο στρατό για έξι περίπου χρόνια. Το 1922 προσαμβάνεται στο υπουργείο Παιδείας και διευθύνει τις εκδόσεις των διδακτικών βιβλίων μέχρι το 1927. Συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι στον τομέα της επαγγελματική υγιεινή κσι ύστερα στη Γερμανία, όπου εκπαιδεύτηκε στο θεσμό των κοινωνικών ασφαλίσεων. Λόγω της έντονης πολιτικής του δράσης στα χρόνια της κατοχής απολύθηκε από το Υπουργείο Εργασίας στο οποίο εργαζόταν ως επιθεωρητής υγιεινής για χρόνια.
Εξέδωσε το πρώτο του ποίημα «Η βάβω η Τασία» το 1904στο περιοδικό «Νουμάς». Η επίσημη ωστόσο λογοτεχνική του εμφάνιση έγινε τον Οκτώβρη του ίδιου χρόνου, με το θεατρικό έργο «Μπροστά στους ανθρώπους», που παίχτηκε από τη Νέα Σκηνή του λογοτέχνη και σκηνοθέτη Χριστομάνου. Αργότερα, δημοσίευσε ποιήματα στα περιοδικά «Ηγησώ», «Ακρίτας», «Παναθήναια», «Οι Νέοι», «Ελεύθερα Γράμματα», «Επιθεώρηση Τέχνης» και άλλα, χωρίς όμως παράλληλα να τυπώνει τα έργα του σε βιβλία. Μόνο η ποιητική του σύνθεση «Τραγούδια της τάβλας» κυκλοφόρησε σε βιβλίο το 1908. Μετά από χρόνια το 1969, κυκλοφόρησε σε λίγα μόνο αντίτυπα το έργο «Αντίδραμα και παράλληλα», που είναι η καλύτερη συλλογή του με αξιόλογα ποιήματα, γραμμένα όλα κυρίως μετά το 1967. Λίγο αργότερα, το 1971 εξέδωσε την τελευταία ποιητική του συλλογή «Φωνές της νύχτας», που περιέχει δώδεκα ποιήματα. Επίσης, ασχολήθηκε με την ξένη και την ελληνική λογοτεχνία πάνω στις οποίες έκανε αξιόλογες μελέτες. Παράλληλα, μετέφρασε έργα κλασσικών συγγραφέων όπως τα «Ειρήνη», «Αχαρνής», «Θεσμοφοριάζουσαι», «Σφήκες» και «Ιππής» του Αριστοφάνη, «Ικέτηδες», του Αισχύλου, «Αντιγόνη» και «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή. Το κριτικό του έργο βρίσκεται συγκεντρωμένο σε τρείς τόμους, που κυκλοφόρησε το 1965, και στα βιβλία «Έλληνες λογοτέχνες», «Ξένοι λογοτέχνες», «Θεωρήματα», «Η Παγκόσμια έρις», και «Εισαγωγή στην ελληνική ποίηση».Το 1975, δύο χρόνια μετά το θάνατό του (Αθήνα 1973), εκδόθηκαν τα «Άπαντα - ποιητικά» του.
