Ο συγγραφέας και καθηγητής του πανεπιστημίου Γιάννης Κακριδής γεννήθηκε το 1901 στην Αθήνα. Μετά το τέλος των γυμνασιακών του σπουδών γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του πανεπιστημίου και σπούδασε φιλολογία. Στη συνέχεια ολοκλήρωσε τις σπουδές του στα πανεπιστήμια της Βιέννης, του Βερολίνου και της Λειψίας. Επαγγελματικά εργάστηκε αρχικά ως καθηγητής στις Σπέτσες και ως συντάκτης στο Ιστορικό Λεξικό της Ακαδημίας Αθηνών. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα γράφοντας στο περιοδικό «Διάπλαση των Παίδων», όπου εκτός από δικά του παρουσίασε και μεταφράσεις ποιημάτων κυρίως Σκανδιναβών ποιητών. Το 1930 έγινε υφηγητής στην έδρα της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το 1939 εκλέχτηκε καθηγητής της έδρας. Το 1964 έγινε πρόεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, θέση στην οποία περέμεινε μέχρι το 1967.
Παράλληλα, ασχολήθηκε με τη συγγραφή έργων, που έχουν σχέση με θέματα της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας. Επιδόθηκε ιδιαίτερα στις μελέτες ομηρικών θεμάτων. Το πρώτο του βιβλίο κυκλοφόρησε το 1932, με τίτλο «Αρχαία ελληνική μετρική». Στη συνέχεια, ακολούθησαν τα έργα : «Ο ποιητής και η μυθική παράδοσις» (1932), «Το μεταφραστικό πρόβλημα» (1936), «Περικλέους Επιτάφιος» (1937), «Ομηρικές έρευνες» (1944), «Ομηρικά θέματα» (1954), «Φως ελληνικό» (1963), «Στρατηγός Μακρυγιάννης» (1966), «Ξαναγυρίζοντας στον Όμηρο» (1976) κ.ά. Στη συγγραφική του δράση ανήκει ακόμα και η μετάφραση της «Ιλιάδας» και της «Οδύσσειας», που μετέφρασε σε συνεργασία με το γνωστό λογοτέχνη Νίκο Καζαντζάκη. Πέθανε το 1992 στην Αθήνα.
