ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ

Το «Ελληνικό Ταξίδι» γράφτηκε εδώ και είκοσι πέντε περίπου χρόνια και κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στην ελληνική του μετάφραση τα Χριστούγεννα του 1939. Διαβάστηκε πολύ από τα Ελληνόπουλα τότε, κι αργότερα, στα σκοτεινά χρόνια της Κατοχής. Ίσως γιατί ο κόσμος που περιγράφει -μια γελαστή, ειδυλλιακή και συγκινητικά πρωτόγονη Ελλάδα- βρισκόταν πιά στο τέλος του, είχε μπη στην περιοχή της νοσταλγίας.

Ο λόγος που σκεφτήκαμε να το ξαναεκδώσουμε σήμερα -με την πολύ νεανική μετάφραση ξανακοιταγμένη- είναι που πιστεύουμε ότι το βιβλίο αυτό, χωρίς να είναι καθαυτό λογοτεχνία, έχει μιά δική του υπόσταση. Είναι ένα βιβλίο αγάπης, κι η αγάπη δε χάνει ποτέ την αξία της. Γράφτηκε από ένα ζευγάρι καλλιεργημένων κι ευαίσθητων Αμερικανών, από το καλύτερο είδος που παρουσιάζει αυτός ο πολυποίκιλος λαός. Σημάδι συγκινητικό της αγάπης του Λίνκολν Μακ Βέϋ για την Ελλάδα βρήκα μια μέρα περιδιαβάζοντας στον περίβολο της Στοάς του Αττάλου: ένα πέτρινο παγκάκι χαρισμένο από τον ίδιον κι αφιερωμένο στη μνήμη της γυναίκας του· ταιριαστός τόπος για να θυμηθή κανείς αυτούς τους δύο καλούς φίλους της χώρας μας μέσα στην ομορφιά του αττικού δειλινού και με το όραμα της Ακρόπολης από πάνω.

Ελπίζουμε ότι και τα τωρινά παιδιά θα χαρούν να ξαναδούν τον τόπο τους μέσα από τα καλόβολα αλλά αμερόληπτα μάτια δυό μεγάλων φίλων που τον αγάπησαν αληθινά, που κρίνουν με καλοσύνη, με συμπάθεια, αλλά συχνά και με έκπληξη και με λεπτή αγαθή ειρωνεία [...]

(Από τον πρόλογο της Λίνας Κάσδαγλη)