ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΠΟΝΤΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΜΕΝΙΑ (1870)

Η αποβίβαση στην Τραπεζούντα έχει κάτι ειδυλλιακό. Καθώς ο όρμος είναι ρηχός, τα μεγάλα πλοία αναγκάζονται να αγκυροβολήσουν στα βαθιά και οι επιβάτες πρέπει να μπουν σε καΐκια τα οποία, με την άφιξη των πλοίων, εμφανίζονται όλα μαζί για να τους πάρουν και να τους βγάλουν στην ακτή. [...] Η πόλη χτισμένη αμφιθεατρικά στην ακτή, φαίνεται υπέροχη όταν την κοιτάξει κανείς από εκεί. Στην παραλία τα σπίτια είναι παραδοσιακά, βαμμένα με λαμπερά χρώματα και στις σκεπές τους άλλες κατασκευές αχνοφαίνονται μέσα από τα οπωροφόρα, τις πορτοκαλιές και τις ελιές. Κάπου κάπου από το πράσινο αναδύονται οι κομψοί λευκοί μιναρέδες. Οι αυστηρές γραμμές από τα ερείπια των αρχαίων οχυρώσεων δημιουργούν έντονη αντίθεση με αυτό το ευχάριστο θέαμα.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)