ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗ «ΦΟΝΙΣΣΑ» - ΜΙΑ ΝΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ

Με την εργασία αυτή φιλοδοξούμε να δείξουμε ότι ο Παπαδιαμάντης για το σήμερα δεν είναι μια ανάμνηση, ένα ξεχασμένο είδωλο, ένα ποιητικό σύμβολο ή μιά τουριστική «ατραξιόν» της αλλοτροιωμένης από την τουριστική λαίλαπα Σκιάθου. Ο Παπαδιαμάντης είναι και τώρα επίκαιρος, ανοικτός πάντα στη μελέτη των νέων φιλολόγων, ιστορικών, κοινωνιολόγων. Όμως πάνω απ' όλα ανοικτός στους καλλιεργημένους γλωσσικά κι αισθητικά αναγνώστες, που, «διζήμενοι χρυσόν», κατά την ηρακλείτεια έκφραση, ξέρουν να τον βρίσκουν στα αληθινά έργα τέχνης κι όχι στις στίλβουσες λαμαρίνες του καιρού μας, που σκουριάζουν προτού ακόμη σκουριάζουν οι δημιουργοί τους. Η λογοτεχνία μας ταλαιπωρήθηκε πολύ τα τελευταία πενήντα χρόνια από κάποιες «πρωτοπορίες», που δεν ήταν τίποτε άλλο παρά πολιτιστικές βραδυπορίες, ήγουν ρηχές απομιμήσεις ή αντιγραφές κάποιων ξένων «πρωτοποριών».

(Από την εισαγωγή του συγγραφέα)