ΤΟ ΜΗΔΕΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΕΙΡΟ

ΣΕ ΚΑΘΕ στιγμή το Σήμερα γίνεται αμέσως Ιστορία και αυτόματα κάθεται σε κάποιο, συχνά πρόχειρο, εδώλιο. Όσο περνάνε όμως τα χρόνια κάποιο άλλο μάτι, κάπως αλλιώς θα δει τα πράγματα, κάπως αλλιώς θα βοηθήσει τον απώτερο κριτή. Ο κάθε αιώνας πληρώνει το κρίμα του. Ο δικός μας, όμως, που ακόμα δεν έσβησε, πληρώνει αθροιστικά τα κρίματα όλων των άλλων, γιατί εισπράττει, ταυτόχρονα, και τα δικά τους κερδίσματα, υφασμένα από τον νου και την πείρα σε νέους αργαλειούς.

(Από τον πρόλογο του βιβλίου)