Ο λόγιος και λογοτέχνης, Βλαστός Πέτρος (1879 - 1941), γεννήθηκε στην Καλκούτα. Ήταν γιος του Στέφανου Βλαστού που υπηρετούσε στις Ινδίες, ως υπεύθυνος του παραρτήματος του Οίκου Ράλλη. Σπούδασε στην Αθήνα, και στη συνέχεια, προσλήφθηκε από τον ίδιο Οίκο, στο Λονδίνο, όπου παντρεύτηκε την κόρη του διευθυντή των γραφείων Ράλλη, Άλεξ. Πάλλη.
Δημοσίευσε διάφορα μελετήματα (κριτικές, φιλοσοφικά δοκίμια κ.ά.), μεταφράσεις (παρέφρασε τον «Ιππόλυτο» του Ευριπίδη, με τίτλο «Της ζωής», «Φυσική») και έγραψε «Γραμματική της Δημοτικής» (1914), όπου πρότεινε την κατάργηση των τόνων (πλην της οξείας) και των πνευμάτων. Ο Βλαστός, κορυφαίος δημοτικιστής, έγραψε επίσης «Η ελληνική και μερικές άλλες διγλωσσίες» και το λεξικό «Συνώνυμα και συγγενικά» (1931). Άλλα έργα του: «Στον ήσκιο της συκιάς» (διηγήματα), «Αργώ» (ποιήματα), «Κριτικά ταξίδια», «Παραβλάσταρα» (δοκίμια), «Νυχτεριού ζωντοβολιές» (ποιήματα), «Στερνά λόγια».
Ο Βλαστός χρησιμοποιούσε ως ψευδώνυμο το Έρμονας
