ΕΡΗΜΗΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ - ΚΕΙΜΕΝΑ ΟΡΓΗΣ ΚΑΙ ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ

Τα κείμενα που δημοσιεύω εδώ, πρωτοτυπωμένα στην εφημερίδα «Ελευθερία» τους πρώτους μήνες του 1967, θα μπορούσε να τα χαρακτηρίσει κανείς προορατικά. Εξαιρώ το πρώτο που το έγραψα σε ανύποπτο χρόνο. Εκφράζει κι εκείνο την ίδια οργή και την ίδια ανησυχία, που με γέμισε αργότερα, και κατά τούτο κατέχει το δικαίωμα να συνδεθεί μαζί τους και να πάρει τη θέση ενός προοιμίου σε μίαν ασυντέλεστη ακόμη σειρά στοχασμών. Δεν αναγνωρίζω στον καταναγκασμό και στο δικαίωμα του ανθρώπου να επιβάλλει τον πόνο στον άλλον άνθρωπο καμία σκοπιμότητα και καμία δικαίωση. Αλλά τούτα δε σημαίνουν, βέβαια, πως βρίσκομαι έξω από τους καιρούς και τους τόπους-και μάλιστα έξω από τον καιρό μου κι από τον τόπο μου, και ειδικότερα έξω από τον καιρό του τόπου μου. Και τούτος ο καιρός του τόπου μου είναι που με συνταράζει συθέμελα, αν τον βλέπω να μην παίρνει το δρόμο που είναι ο σωστός και ο τίμιος.

(Από τον πρόλογο του βιβλίου)