ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ (ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ)

Σαράντα σχεδόν χρόνια χωρίζουν το πρώτο κείμενο αυτού του τόμου απ' το τελευταίο. Κι ωστόσο, θα μπορούσε το «έσχατο» να' ναι το πρώτο, κι αντίστροφα. Γιατί οι αλλαγές των καιρών κι οι πείρες των χρόνων δε μετακίνησαν τις νεανικές πίστεις του Κουν, δεν άλλαξαν τους στόχους του, δεν αλλοίωσαν την οπτική του και τη σκεπτική του. Μισόν αιώνα -αν λογαριάσουμε το ξεκίνημα του στο Κολλέγιο και το πρώτο του πείραμα, τη «Λαϊκή Σκηνή»- το Θέατρο ήταν και μένει, για τον Κουν, όχι μόνο μια μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης, αλλά κι ένας τρόπος βελτίωσης, αρτίωσης, ατομικής και κοινωνικής [...]

(Από τις «εξομολογήσεις» -πρόλογο- του Μάριου Πλωρίτη)