ΘΕΑΤΡΟ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΕΜΑΤΑ, ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ - ΚΟΛΟΜΒΟΣ - ΣΟΔΟΜΑ ΚΑΙ ΓΟΜΟΡΑ - ΒΟΥΔΑΣ

Σκοτάδι. Ακούγεται ο μακρινός στεναγμός της θάλασσας· στο βάθος μεγάλο άστρο λάμπει, ο Αυγερινός. Κάπου κάπου ακούγεται θρηνητικό κλάψιμο σκυλιού. κάποιος μπαίνει, ανάβει μιαν τρίφωτη λυχνία, βλέπουμε: Ο Καποδίστριας όρθιος· γραφείο μεγάλο, πολύ φτωχό· ένα μακρύ τραπέζι φορτωμένο χαρτιά, κι απάνω του η λυχνία που άναψε. Δυό παράθυρα μεγάλα· το ένα προς τη θάλασσα, ανοιχτό, το άλλο, απάνω από την αυλή του Παλατιού, κλειστό. Σε αλάκερο τον αντικρινό τοίχο, λαϊκή, με χτυπητές μπογιές τοιχογραφία: το μυθικό πουλί, ο Φοίνικας, που αναγεννιέται μέσα από τις φλόγες. Ο Καποδίστριας καθίζει, σκύβει απάνω στις στοίβες τα χαρτιά, πιάνει την πένα. Μα ολομεμιάς τινάζεται, αρπάζει ένα χαρτί που βρήκε μπροστά του, διαβάζει αργά, ήσυχα.

ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ

«Κυβερνήτη της Ελλάδας Καποδίστρια, έχε το νού σου·

Κυβερνήτη της Ελλάδας, οι Μαυρομιχαλαίοι θα σε σκοτώσουν!»

Το ξέρω, ναι, το ξέρω. Ευχαριστώ σε, Θέ μου,

για το βαρύ πολύ που μου εμπιστεύτεις έργο.

[...]

(Από το πρώτο μέρος του έργου «Καποδίστριας»)