ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΙΒΑΝ ΝΤΕΝΙΣΟΒΙΤΣ

Αυτό το μυθιστόρημα είναι, ολοφάνερα, ένα έργο που έχει βαθιά ωριμάσει, και τόσο πολύ βαρύνει, ώστε τίποτα, ως την παραμικρή πινελιά να μην έχει αφεθεί στην τύχη. Είναι ένα μυθιστόρημα που δημιουργήθηκε με τα ίδια του τα μέσα, ανάλογα με τις αναγκαιότητες του, τη γλώσσα του, τον ρυθμό του, τη διάρκεια του, το σύμπαν του. Η γλώσσα του είναι πυκνή, με πλούτο και ποικιλία, μ' ακρίβεια και φινέτσα, που ως τώρα δεν την ξέραμε, μα που πάντα αντλεί τις πηγές της από την ανανεωμένη παράδοση. Είναι ένα μυθιστόρημα εξαιρετικής τόλμης που ξεπερνά τα όρια του είδους. 

(Από την εισαγωγή του βιβλίου)